Carpe Diem
10 Mart 2011 Perşembe
...LEİLEL...
28 Şubat 2011 Pazartesi
Öyle bir yol ayırıyor ki seni kendinden, geriye dönüp baktığında o karedeki sen misin yoksa sana benzeyen herhangi biri mi ayırt edemiyorsun.
Tüm yaşananlar, güzel ya da kötü anılar hepsi zihnimizde kurduğumuz masallardan ibaret.
Bir mekân belirliyoruz, oyuncuları seçiyoruz, senaryoyu yazınca da kusursuz oynuyoruz.
Sonra geri dönüp baktığımızda hatıraları değil kendi oyunumuzu hatırlıyoruz.
Oysa aynı karakteri başka bir zamanda, yeni senaryomuza aldığımızda oyunculuğunu beğenmiyoruz.
Ama biz değimliydik. Uygun zaman diliminde ki performansına oskarlar veren.
Peki, biz değimliydik dün severken, bugün nefret edebilen.
İki duygu arasındaki zıtlık bu kadar mı yakın birbirine , yoksa biz mi çok çelişkiliyiz kendimize.
Dönüşen evren ,gelişen olaylar ,hiç durmadan yorulmadan geçen zaman ,her fotoğraf karesinde değişen karakterler …hepsini kendi hayal gücümüz yaratıyor..canımızın acımasını istediğimizde o karakter rolünü oynuyor…sevinmek istediğimizde bizi mutlu ediyor.biz ona bu hakkı verdiğimiz için iyi yada kötü oluyor.hepsi bu…
25 Temmuz 2010 Pazar
bir varmış..bir yokmuşuz...
23 Haziran 2010 Çarşamba
Dile Benden Ne Dilersen!
Ve bir gün gelir.tüm sessizliğin içinden bir ses çınlar kulağında.
14 Haziran 2010 Pazartesi
Söylemek İstedim
8 Mayıs 2010 Cumartesi
çaldım.
kar gibi örttün üstünü,
içinde tüm çiçekler,birerbirer titrediler.
uykusuzluğundan belli,kafanda birikintiler,
teker teker döküldüler.
sen hep kendine önlemler aldın,ben kenime yasaklar koydum.
önümüzde barajlar var,bu su hiç durmaz
bu su hiç durmaz....
yaşamak dopdoluydu ,akan pınarlar gibi
inanmayanlar beklediler.
umutlarını boşverdin,cebinde hiç kalmadı,
dostların anlamadılar.
nar gibi güzelliğin gizliydi,vereceklerin fazlaydı,
insanlar inanmadılar.
sustun hiç konuşmadın,sonra kaçtın arkana bakmadan,
insanlar şaşırdılar.
sen hep kendine önlemler aldın,ben kenime yasaklar koydum.
önümüzde barajlar bu hiç durmaz.
bu su hiç durmaz....
bülent ortaçgil