kar gibi örttün üstünü,
içinde tüm çiçekler,birerbirer titrediler.
uykusuzluğundan belli,kafanda birikintiler,
teker teker döküldüler.
sen hep kendine önlemler aldın,ben kenime yasaklar koydum.
önümüzde barajlar var,bu su hiç durmaz
bu su hiç durmaz....
yaşamak dopdoluydu ,akan pınarlar gibi
inanmayanlar beklediler.
umutlarını boşverdin,cebinde hiç kalmadı,
dostların anlamadılar.
nar gibi güzelliğin gizliydi,vereceklerin fazlaydı,
insanlar inanmadılar.
sustun hiç konuşmadın,sonra kaçtın arkana bakmadan,
insanlar şaşırdılar.
sen hep kendine önlemler aldın,ben kenime yasaklar koydum.
önümüzde barajlar bu hiç durmaz.
bu su hiç durmaz....
bülent ortaçgil
